بخوان به نام گل سرخ در صحاری شب
که باغ ها همه بیدار و بارور گردند
بخوان دوباره بخوان تا کبوتران سپید
به آشیانه خونین دوباره برگردند
بخوان به نام گل سرخ در رواق سکوت
که موج و اوج طنینش ز دشت ها گذرد
پیام روشن باران ز بام نیلی شب
که رهگذر, نسیمش به هر کرانه برد
تو خامشی ,که بخواند؟
تو می روی ,که بماند؟
که بر نهالک بی برگ ما ترانه بخواند؟
هزار آینه جاریست ,هزار آینه اینک
به همسرایی قلب تو می تپد با شوق
زمین تهی است ز رندان
همین تویی تنها
که عاشقانه ترین نغمه را دوباره بخوانی
بخوان به نام گل سرخ و عاشقانه بخوان
حدیث عشق بیان کن بدان زبان که تو دانی
(شفیعی)
توسط : 